بنیاد نوین بینایی

کاهش بینایی می تواند روی یک یا هر دو چشم تأثیر بگذارد، بسته به علت بروز آن ممکن است فرد با شب کوری جزیی یا تاری دید یا کاهش بینایی دست و پنجه نرم کند. برخی از اشکال از دست دادن بینایی موقتی است در حالی که برخی دیگر غیرقابل برگشت هستند. در هر دو مورد افراد اغلب می توانند در جهت بهبود یا اصلاح بینایی خود گام بردارند.
از دست دادن بینایی می تواند به مرور و به طور ناگهانی یا تدریجی رخ دهد، بهترین درمان به علت بروز آن بستگی دارد. براساس گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، مشکلات بینایی در میان 10 معلولیت برتر در بزرگسالان و یکی از معلولیت های شایع در کودکان است. به گزارش مدیکال نیوزتودی، در این مقاله علایم و علل احتمالی از دست دادن بینایی در یک چشم بررسی می‌شود، همچنین در مورد درمان های بالقوه بحث می شود.
علایم کاهش بینایی
«از دست دادن بینایی» اصطلاحی برای از دست دادن توانایی دیدن صحیح بدون نیاز به نوعی مداخله مانند عینک است. انواع گوناگون کاهش بینایی دلایل مختلفی دارد:
کاهش بینایی مرکزی که بر مرکز بینایی فرد تأثیر می گذارد،کاهش دید محیطی که لبه های بینایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، از دست دادن بینایی کلی،شب کوری یا مشکل دیدن در نور کم، تاری دید، مبهم یا خارج از تمرکز، مشکل در دیدن اشکال یا فقط دیدن سایه ها، علایم دیگری نیز ممکن است بسته به علت از دست دادن بینایی رخ دهد.
دلایل کاهش ناگهانی بینایی
افت ناگهانی بینایی به سرعت و طی چند ثانیه یا چند دقیقه تا چند روز اتفاق می‌افتد. در بخش های بعدی در مورد دلایل احتمالی از دست دادن بینایی صحبت می کنیم.
*میگرن
میگرن اغلب می تواند علایمی در بینایی ایجاد کند که به عنوان هاله میگرن شناخته می شوند، جلوه های بصری میگرن معمولی شامل ناحیه ای است که فرد نمی تواند آن را به وضوح ببیند. تقریباً 25 تا 30 درصد از افراد مبتلا به میگرن دارای علایم هاله بینایی هستند، هاله ها می توانند با سردرد یا بدون آن بروز کنند. اختلالات معمول بینایی عبارتند از:
دیدن خطوط زیگزاگ، دید تونلی،کاهش دید در چشم چپ یا راست، از دست دادن بینایی کامل
هاله های میگرن به طور معمول 10 تا 30 دقیقه یا کمتر از یک ساعت دوام می آورند، البته برخی هم فقط چند ثانیه دوام می آورند. پرهیز از نورهای شدید و صداهای بلند و مصرف داروهای میگرن می تواند علایم را تسکین دهد.
*جدا شدگی شبکیه
جداشدگی شبکیه زمانی است که شبکیه از محل طبیعی خود کنده شود که می‌تواند باعث از بین رفتن کامل یا جزیی بینایی در چشم آسیب دیده شود. هنگامی که فردی جدا شدگی شبکیه دارد ممکن است به نظر برسد چیزی مانع دید وی شده است. جدا شدگی شبکیه عارضه ای جدی است و در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به کاهش دایمی بینایی شود. درمان آن هم شامل نوعی جراحی است که به آنچه پزشک به شخص توصیه می کند بستگی دارد.
*چشم کبود
چشم کبود در نتیجه آسیب دیدگی چشم رخ می دهد و می تواند بینایی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. «چشم کبود» اصطلاحی است که به کبودی دور چشم اشاره دارد و معمولاً در اثر ضربه به آن ناحیه ایجاد می شود. افزایش فشار داخل کره چشم می تواند ناشی از هر نوع تورم باشد که به نوبه خود می تواند منجر به کاهش بینایی شود.
*خراش قرنیه
از بین رفتن ناگهانی بینایی نیز ممکن است در اثر آسیب دیدگی چشم ایجاد شود. ساییدگی قرنیه یک خراش کوچک روی قرنیه است که بسته به میزان جدیت آسیب ساییدگی قرنیه می تواند موقتی یا دایمی باشد و درمان آن نیز متناسب با این گزینه است. اغلب ساییدگی های قرنیه طی 24 تا 72 ساعت به خودی خود و بدون عارضه دیگر بهبود می یابند. با این وجود اگر چیزی در چشم گیر کرده باشد فرد باید فوراً به پزشک مراجعه کند.
*علل کاهش تدریجی بینایی
در بعضی موارد کاهش بینایی به تدریج اتفاق می افتد و ممکن است شرایط آزار دهنده ای را برای فرد ایجاد کند. برای برخی از افراد این عارضه با افزایش سن ارتباط دارد و در موارد دیگر احتمال می‌رود از یک بیماری ناشی شود.
*آمبلیوپی
آمبلیوپی که به آن تنبلی چشم نیز می‌گویند نوعی بینایی ضعیف است که فقط روی یک چشم تأثیر می گذارد. براساس اعلام مؤسسه ملی چشم، آمبلیوپی شایع ترین علت از دست دادن بینایی در کودکان است که تا 3 درصد آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. شکست در نحوه کار مغز و چشم به این معنی است که مغز تصاویر یک چشم را ترجمه نمی کند و کودک بیشتر به چشم دیگر اعتماد می کند این امر باعث می شود بینایی چشم آسیب دیده به مرور زمان بدتر شود. درمان ممکن است شامل دستگاه های اصلاحی مانند عینک و در بعضی موارد حتی جراحی باشد. استفاده از پد چشم روی چشم قوی تر می تواند به بازآموزی چشم ضعیف تر کمک کند.
*آب مروارید
آب مروارید نواحی ابری در عدسی چشم است که می تواند یک طرفه باشد و روی یک چشم یا هر دو تأثیر بگذارد. آب مروارید می تواند بینایی فرد را تار یا مبهم کند. این بیماری اغلب به تدریج ایجاد می‌شود، بنابراین بسیاری از افراد از ابتلا به آن آگاهی ندارند. آب مروارید بسیار شایع است و بر اساس اعلام مؤسسه ملی چشم، بیش از نیمی از آمریکایی های 80 سال به بالا یا آب مروارید دارند یا برای برداشتن آب مروارید جراحی کرده اند، در واقع جراحی چشم درمان اصلی این بیماری محسوب می شود.
*گلوکوم
گلوکوم یا آب سیاه نامی است که به گروهی از بیماری ها گفته می شود که می تواند به عصب بینایی واقع در پشت چشم آسیب برساند، آب سیاه ممکن است منجر به کاهش بینایی و حتی کوری شود. علایم می تواند به تدریج شروع شود به طوری که ممکن است فرد تا زمانی که معاینه چشم نکند از ابتلا به گلوکوم آگاهی نداشته باشد، بنابراین فرد ممکن است به آرامی بینایی خود را از دست بدهد، این کار از بینایی محیطی شروع می شود، همچنین گلوکوم می تواند در یک یا هر دو چشم رخ دهد.
در مورد گلوکوم بسته به زاویه، فشار داخل چشم می تواند به سرعت بالا رفته و باعث درد، حالت تهوع، استفراغ یا کاهش بینایی شود. متخصصان بهداشت معمولاً آن را با قطره چشمی درمان می کنند. با این حال، گاهی اوقات انجام لیزر یا روش جراحی ممکن است لازم باشد. بدون درمان، گلوکوم در نهایت می تواند باعث کوری شود قطره چشمی نسخه اصلی درمان گلوکوم به شمار می آید. با کاهش فشار در چشم قطره های چشمی می توانند از آسیب بیشتر به عصب بینایی جلوگیری کنند. با این حال، آنها نمی توانند آسیبی را که قبلاً ایجاد شده است، ترمیم کنند.
چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر هر یک از موارد زیر با علایم کاهش بینایی اتفاق افتاد فرد باید سریعاً به پزشک مراجعه کنید:
سردرد شدید، مشکل در صحبت کردن، افتادگی صورت، از دست دادن کنترل عضلات در یک طرف بدن، درد شدید چشم، اینها می تواند نشانه های سکته مغزی یا یک بیماری جدی دیگر نیز باشد.
خلاصه
به طور معمول کاهش بینایی نتیجه پیر شدن طبیعی چشم نیست بلکه معمولاً ناشی از آسیب به یک یا هر دو چشم است. 
از دست دادن بینایی همیشه دائمی نیست، در بسیاری از موارد افراد می توانند کاهش بینایی خود را درمان یا اصلاح کنند. 
بنیاد نابینایان آمریکا برخی منابع را برای کمک به افراد در مدیریت کاهش دید جدید فراهم می کند.